Well oh Well!

Hæææææ, erum smá svekkt samt ekkert mega drama í gangi.  Málið er að mamma og pabbi voru að spjalla um það fyrir nokkrum dögum að ég og mamma höfum alltaf verið eitthvað inniliggjandi á spítala í desember og stundum (eins og í fyrra) komist heim rétt fyrir jólin.  Þessar umræður mömmu og pabba byrjuðu á því að mömmu fannst hún ekkert vera komin í jólastuð fyrir nokkru síðan og þá minnti pabbi hana á að það væri kannski ekki skrítið þar sem desember hefur oft verið spítalamánuður (mismunandi mikið sem betur fer), en samt hefur það haft þau áhrif að jólafílingurinn stendur svolítið á sér þegar maður nær ekki að skreyta eða baka nema á hlaupum og stundum hefur pabbi og ömmurnar sko staðið alveg fyrir því (sem er auðvitað frábært!).  Anyway, þá voru mamma og pabbi nokkuð viss um að þetta yrðu fyrstu jólin þar sem ég yrði ekkert inniliggjandi í desember og vorum við sko öll komin í jólastuð  Í gær var svo mamma að fara með mig til næringarráðgjafa, til að athuga hvort það sé einhver matur sem henti mér betur en annar og svoleiðis (til að reyna að fita mig sko! - alltaf verið að vinna í því, bara ekkert slakað á í þessum málum!!).  Allavega þá var ég sem betur fer ekki farið í leikskólann því ég hefði nú ekki boðið í áfallið sem ljúfu konurnar mínar á leikskólanum hefðu fengið ef þær hefðu lent í því sem gerðist (ekki það að ég hef sko alveg trú á að þær hefðu nú alveg höndlað þetta, en ég er samt feginn að þær þurftu þess ekki).  Rétt áður en við mamma fórum af stað fór ég að kvarta um að mér væri illt í maganum og benti mömmu á stað sem setti viðvörunarbjöllur af stað hjá mömmu, svo varð ég svaka fölur og slappur og sagðist þurfa að gubba - mamma fattaði hvað klukkan sló en neitaði að trúa því innra með sér - þetta átti ekkert að eiga sér stað núna!!!  Allavega skakklappaðist ég á klósettið og byrjaði að kúgast en ekkert kom, mömmu var alveg komin með hnút í magann, svo allt í einu stóð blóðgusan út úr mér (samt ofan í klósettið, svo yndislega mikill snyrtipinni).  Mamma hentist og náði í símann og hringdi í 112, náði svo í einhverju fáti að henda einhverjum fötum í bakpokann sinn, klæddi mig í kuldaskó, flíspeysu og úlpu, og fannst tíminn óendanlegur þangað til sjúkrabíllinn kom.  Ég skildi nú ekki allt þetta vesen og sagði mömmu að mér liði nú aðeins betur,  spurði síðan "mamma, afhverju var þetta svona rautt gubb!" - já, slakur er ég, hafði nú ekkert sérstaklegar áhyggjur af þessu.  Ég var nú samt fölur eins og nár og slappur, en hélt meðvitund alla leið upp á spítala þar sem Sigrún hjúkkan mín tók á móti mér (mamma hafði náð að hringja í hana og láta vita að við værum að koma) - gott að sjá Sigrúnu mína (það fannst okkur mömmu báðum).  Mamma var svona í nettu áfalli, hjúkkurnar skelltu í hana djús þar sem hún var ekki minn föl en ég, en svo jafnaði hún sig þegar allir snillingarnir voru búnir að taka aðstæðurnar í sínar hendur.  Var skellt í mig tveimur nálum, ein fyrir lyf og ein fyrir vökva og blóðgjöf (en ég var kominn niður í 84 í hemóglóbíni).  Lúther snilli ákvað að spegla mig í flýti, en fyrst fór ég upp á gjörgæslu og var þar þangað til ég fór í speglunina nokkrum klukkutímum seinna.  Það sáust tveir staðir þar sem hafði blætt (gömlu æðagúlarnir eða þar í kring) - hann ætlaði að setja teygjur utan um gúlana en enn og aftur tókst það ekki og það er sko ekki af því að hann er ekki snjall, neibb, ég er með svo þröngt kok að það var ekki séns að koma speglunartækinu með teygjunni niður, þannig að þetta var bara gert á gamla mátann (eins og áður hjá mér), eitthvað með nál og eitur (drepnar götóttu æðarnar) - þurfum ekkert að vita meir um það!  Ég svaf lengi, lengi, sem er óvanalegt fyrir mig, en hey, akútblæðing, aðgerð, og hressilegur lyfjakokteill hefur nú sín áhrif á sterkustu menn. Ég fékk svo að fara upp á deildina mína (22-E) í gærkvöldi og var ég glaður með það.  Búinn að kúka ansi miklum "blóðkúk", sem er svona afgangur af blóðinu sem fór niður í þarma, en er annars ansi sprækur - kjaftar á mér hver tuska og ég var sko vaknaður fyrir 7 í morgun (mömmu til mikillar hrellingar) og vildi smella mér til Gróu á leikstofuna!  Ég virðist nú samt enn svolítið eftir mig því aldrei þessu vant sofnaði ég aftur um 10 í morgun og er nú búinn að sofa í klukkutíma.  Úpps, mikilvægt að láta vita að þessi blæðing tengist ekki á nokkur hátt því að hvítblæðið mitt er komið af stað aftur - blóðprufurnar eru allavega ekkert skrítnar - líklega er þetta bara vandamál sem hefur með æðakerfið mitt að gera (sem er svolítið krumpað eftir allt sem ég hef gengið í gegnum), ofþrýsting á því, hugsanlega veirusýkingu í kokteil við það, viðkvæma slímhúð, og eitthvað fleira.  Nennum ekki að velta okkur of mikið upp úr því, en óneitanlega er kvíðinn fyrir blæðingunum búinn að taka sig upp aftur - mamma og pabbi voru loks farin að vera slakar gagnvart því að eitthvað þannig myndi gerast þar sem rúm 2 ár eru síðan blæddi síðast hjá mér (þegar ég næstum dó), en þau verða bara að lifa með því - ekkert annað í boði!!

Með þrumaúrheiðskíruloftikveðju,

Benjamín Nökkvi Hinn Peni

Athugasemdir

[Dísa Dóra, 12.12.2007 kl. 19:13]

jahérna þú hefur greinilega bara haldið að spítaladvöl tilheyrði desember

Sendi batakveðjur til þín og vonandi nærðu að hrissta þetta af þér fljótt og vel og þið getið notið rest aðventunnar og jólanna í rólegheitum og góðum gír.

Kveðja til ykkar allra

[Rósa Harðardóttir, 12.12.2007 kl. 22:38]

Þetta var ekki gott að heyra frændi, en ég veit að þú ert sterkur og nú þegar farinn að hjóla út um allan spítalann er það ekki. Hlakka til að sjá þig sem fyrst.

kv

Rósa frænka

[Andrea (IP-tala skráð) 13.12.2007 kl. 21:51]

Úff. Þetta er nú meira spítalavesenið. Láttu þér batna sem fyrst svo þú getur nú notið aðventunnar heima.  Rosalegt að æla svona blóði (er ekki viss um að ég gæti höndlað slíkt enda skiljanlegt að mamma þín hafi farið í panik) en gott að allt fór vel.

Kv. Andrea.

[Gurrý (IP-tala skráð) 14.12.2007 kl. 23:27]

ja hérna hér. Það er aldeilis á þig lagt í desember. Eygló mín, ég er ekki hissa á að þér hafi brugðið. Vona að þetta verði nú allt yfirstaðið sem fyrst svo þið megið njóta jólana sem allra allra best heima.

bkv, Gurrý